
Zijn leven loopt echter spaak als hij tegen de grootmeester Turati moet spelen. Ondanks zijn perfecte voorbereiding verliest de schaker tijdens het spel nu volledig het contact met de werkelijkheid. De dokter stelt voor het spel uit zijn leven geheel te bannen. Maar dat gaat natuurlijk zo maar niet. Schaken blijft ook na zijn genezing en obsessie voor Luhzin. Langzamerhand neemt deze obsessie voor het schaken weer toe. Als hij ten slotte ook zelf beseft dat het zo niet verder gaat, springt hij uit het raam van de badkamer om daarna voor altijd uit de literatuur te verdwijnen.
"De deur werd ingetrapt. 'Aleksandr Ivanovich, Aleksandr Ivanovich,' riepen diverse stemmen. Maar er was geen Aleksandr Ivanovich."
Hoewel duidelijk is wat er gebeurt houdt Nabokov in zijn roman het eind echter open. We weten als lezer niet wat er met Luhzin is gebeurd nadat hij uit het raam is gesprongen. Nabokov omschreef zijn roman als het warme verhaal van de schaakspeler die werd verwoest door zijn genie. De roman is verfilmd en via Youtube te zien. Maar lezen is altijd te prefereren.
Nabokov was naast bokser en lepidopterist een verwoed schaker, hoewel hij volgens kenners geen grootmeester was. Er is geen spel van hem overgeleverd. Naast The Luzhin Defense publiceerde Nabokov een bundel dat zowel schaakproblemen als gedichten bevat, getiteld Poems en Problems. Het is overbodig te vertellen dat we hem het best kennen van zijn boek Lolita.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten