14 juli 2016

Maarten Biesheuvel: De wielerwedstrijd van Ciparola

Sportfictie komt soms uit onverwachte hoek. Dat geldt zeker voor Maarten Biesheuvels verhaal De Wielerwedstrijd van Ciparola. Een wedstrijd die uiteindelijk gaat tussen de renners Carlo en Giacomo. Het verhaal is een geschiedenis waaruit de lezer morele lessen kan trekken. Zo zeg je dat toch?
Citaat: Carlo lag voor. Ja, Carlo lag voor en daar kwam de finish al in zicht, hij had nog maar tweehonderd meter te trappen en hij lag een eind voor. [.....] hij zag alleen de weg en zijn voorwiel en dacht: 'Winnen zal ik!' Toen brak zijn ketting en hij vloekte. Hij liet zich nog een flink stuk uitrijden, toen sprong hij van zijn fiets, nam hem onder zijn arm, verloor zijn fietsketting en rende zo over de finish. Giacomo was net iets te laat.
Maar dan volgt in Biesheuvels verhaal het juridisch steekspel. Een fiets moest immers een ketting hebben. Carlo had moeten aankomen met een complete fiets. Hij was 3,2 ons ketting vergeten. Daarom werd Giacomo tot de winnaar uitgeroepen Nu was er een feitelijke, juridische, morele en officiƫle winnaar.
Carlo gaat eraan kapot. Hij gaat bijna dood van verdriet. Giacomo kan dat niet aanzien en gunt Carlo de prijs van de overwinning. Eind goed al goed en twee jaar later wint Carlo de ronde, maar nu met ketting. Maar hij noemt nu op zijn beurt Giacomo de echte morele winnaar. 
'Als jij de vorige keer niet had toegegeven,' zegt hij tegen Giacomo, 'was ik nu dood geweest van verdriet. En dan had jij deze wedstrijd gewonnen, jij bent nu eigenlijk niet tweede maar pas de echte overwinnaar.'


Speciale uitgave van Boekhandel De Kler in Leiden. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten