De kunst van het veldspel: een mustread

Hoewel lang niet de eerste grote honkbalroman is De kunst van het veldspel van Chad Harbach (2011) wel ingeslagen als een bom in ons land. Het boek staat met twee benen in de traditie van 'the great American novel' (hoewel het natuurlijk slechts een aspect belicht: dat van het college honkbal). Het boek refereert daarom niet voor niets voortdurend aan die andere grote roman Moby Dick. Het is hoe dan ook een roman waar je als literatuurliefhebber niet omheen kunt.

Het boek draait om het leven van vijf mensen in een honkbalseizoen van de Harpooners. Een ongelukkige gebeurtenis bepaalt het leven van deze mensen: de kortestop Skrimshander die aan de vooravond van een glansrijke loopbaan staat, laat per ongeluk een bal van zijn hand schieten. De bal raakt zijn teamgenoot Owen - een intellectuele, homoseksuele verrevelder - vol op het hoofd. Owen ziet de bal niet aankomen, omdat hij altijd zit te lezen in de duck out. Nadat Owen op zijn hoofd is geraakt kan Skrimshander geen fatsoenlijke bal meer gooien. Hij moet van voren af gaan beginnen.
Dan is er nog de onbehouwen catcher Schwarz die een relatie krijgt met de dochter van de rector, die op zijn beurt verliefd wordt op Owen. Owen is min of meer de katalysator van het verhaal. Alle verhaallijnen komen bij hem bijeen.

De roman is veelzijdig in zijn thematiek: faalangst, liefde (zowel heteroseksueel als homoseksueel0, ambities, talent ... En honkbal is daarin de metafoor voor de Amerikaanse samenleving. En verstand van honkbal hoef je niet te hebben om deze schitterende roman de kunnen waarderen. Hoewel dat wel helpt natuurlijk.

“But baseball was different. Schwartz thought of it as Homeric - not a scrum but a series of isolated contests. Batter versus pitcher, fielder versus ball. You couldn't storm around, snorting and slapping people, the way Schwartz did while playing football.You stood and waited and tried to still your mind. When your moment came, you had to be ready, because if you fucked up, everyone would know whose fault it was. What other sport not only kept a stat as cruel as the error but posted it on the scoreboard for everyone to see?”