Ik heb een zwak voor de roman The Riddle of the Sands van Erskine
Childers (1902) waarin twee Britse zeilers op het Duitse waddeneiland Norderney
ontdekken dat de Duitsers een aanval op de westkust van Engeland
voorbereiden. Dat was voor de eerste wereldoorlog de zwakke plek in het
Engelse verdedigingssysteem. De zeiler Davies wil meer er het naadje van de kous van weten. Davies nodigt daarom zijn
oude studievriend Carruthers uit om mee te varen op zijn zeilvakantie op de Waddenzee en de Duitsers in de gaten te houden. Carruthers werkt immers op
Buitenlandse Zaken. Dankzij een dag van dichte mist slagen ze voet aan wal te zetten op het eiland. Maar ze worden wel voortdurend gedwarsboomd. En verliefd worden ze ook. Een heuse spannende spionageroman met een vleugje romantiek. Het op en top Britse boek was immens populair voor de grote oorlog en dat bleef het boek ook daarna.
Charles Carruthers heeft voortdurend schoon genoeg van
de badkuip waarin hij mee moet varen:
Carruthers:
“I can’t stand another day cooked up in that damned boat of yours without
stretching my legs properly. I cannot think soundly in a perpetual state of
motion. What’s more I cannot relate to
that nautical lingo of yours. Nor those damned maps.”
Davies:
“Charts"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten