American Football, Fitzgerald was verslaafd aan het spel. Zo zou hij zelfs bij nacht en ontij de coaches hebben gebeld om zijn strategische denkbeelden uiteen te zetten. Wij snappen het spel niet hoewel het alleen maar rugby is met landjepik. En dat wij het niet snappen is eigenlijk maar goed ook, want het spel is levensgevaarlijk: de lijst met op het veld overleden spelers is lang. En dan praat ik nog niet over hersenbeschadigingen waar veel oud-spelers last van hebben. Fitzgerald wist dat en dat blijkt uit zijn liefdesverhaal The Bowl. Je hoeft niet zoveel van het football te weten om The Bowl te kunnen waarderen.
Dolly Harlan, een halfback heeft een haat-liefdeverhouding met college football. Het kan zijn liefde voor het spel even snel verliezen als hij zijn fanatisme terugvindt. Tijdens een uitje ontmoet hij Vienna en de liefde op het eerste gezicht is wederzijds. Maar er is een obstakel: Vienna heeft haar broer zien doodgaan op het veld. Ze eist van Dolly dat hij het spel voor haar opgeeft. Dan doet hij ook, maar voor hoelang?
Het knappe van Fitzgeralds talent is, is dat je als lezer ook verliefd wordt op de mondaine, mooie vrouwen in zijn verhalen. De vrouwen die 's winters gaan skiën in Zwitserland en in de zomer de koelte van het buitenhuis opzoeken. De gasten lopen daar af en aan en iedereen probeert al was het maar een glimp op te vangen van de beeldschone Vienna. Dolly voelt zich niet thuis in dat milieu, maar zijn liefde voor haar is zowel echt als onmogelijk.
The Bowl wordt verteld vanuit het perspectief van Dolly's kamergenoot Jeff. Deze Jeff loopt op een avond langs de kamer waar de geblesseerde Dolly en Vienna met elkaar in gesprek zijn. Vienna nodigt Jeff uit erbij te komen zitten:"Sit down, Jeff," said Vienna wearily. "I want you to witness the collapse of a man into a schoolboy." I sat down reluctantly. "Dolly's changed his mind," she said. "He prefers football to me."
"That's not it," said Dolly stubbornly.
"I don't see the point," I objected. "Dolly can't possibly play."
"But he thinks he can. Jeff, just in case you imagine I'm being pig-headed about it, I want to tell you a story. Three years ago, when we first came back to the United States, father put my young brother in school. One afternoon we all went out to see him play football. Just after the game started he was hurt, but father said, 'It's all right. He'll be up in a minute. It happens all the time.' But, Jeff, he never got up. He lay there, and finally they carried him off the field and put a blanket over him. Just as we got to him he died."
She looked from one to the other of us and began to sob convulsively. Dolly went over, frowning, and put his arm around her shoulder.
"Oh, Dolly," she cried, "won't you do this for me--just this one little thing for me?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten