Armpjedrukken in Joe Speedboot

François le Bras is zijn bijnaam, zoals iedereen in deze sport een bijnaam heeft. François is armworstelaar. Armworstelen vindt plaats in duistere gokhallen en er is vast ook wel een officiële competitie. Ik heb me daar niet zo in verdiept. François le Bras neemt het in zijn eerste knock-outwedstrijd op tegen Gaston Bravo. François heet in het dagelijkse leven Fransje Hermans, hij zit in een rolstoel omdat hij is overreden door een mais-hakselaar. Zijn familie laat hem aan zijn lot over,maar dat geldt niet voor zijn steun en toeverlaat Joe Speedboot die Fransje meeneemt in het armworstelcircuit. Gaston Bravo neemt zijn tegenstander niet serieus, omdat hij in een rolstoel zit. Dus is het een eitje voor Fransje om zijn eerste grote wedstrijd te winnen. Maar erg gelukkig is hij daar niet mee.

Joe Speedboot is natuurlijk veel meer dan een roman over armworstelen. Maar voor deze bespreking beperk ik me daartoe. Als schaken een sport is, is armworstelen dat zeker. Het is immers veel fysieker dan schaken. Dat is een denksport. Aan de armworsteltafel zitten mannen en vrouwen die fysiek getraind zijn, ook al win je het niet op louter spierkracht. Fransjes laatste regenstander is Islam Mansur en hoewel hij de status heeft van Mohammed Ali is het volgens Joe gewoon ‘een neger die een gymzaal binnenloopt’. Tegen Islam Mansur breekt Fransje zijn arm, het laatste goed werkende lichaamsdeel dat hij nog heeft. Het boek is geen armwortstelroman, daarmee doe je het schromelijk tekort. Het is een boek over vriendschap, seks, liefde, rivaliteit en een verlosser. Van harte aanbevolen.